Time flies..
Door: Sabine
Blijf op de hoogte en volg Sabine
18 Mei 2014 | Verenigde Staten, Pineville
Lieve iedereen,
Alweer een hele lange tijd terug dat ik voor het laatst mijn blog heb geschreven, maar hier toch nog even snel een update. De vorige keer schreef ik over mijn reis naar Florida, en ondertussen zijn er alweer een hoop andere dingen gebeurd. Het leuke is dat ik nu niet alleen na hoef te denken over wat ik ook alweer had gedaan, maar ook over hoe ik ook alweer goed Nederlands praat.
Ik geloof dat ik vrij snel na mijn trip naar Florida al een early birthday present kreeg. Met het hele gezin reden we naar New Orleans, en ik had geen idee wat we daar gingen doen. Die avond kwamen we aan bij mijn broer, waar we gingen overnachten. De volgende dag zijn we heel even met z'n alle erop uit gegaan. We hebben lekker ergens wat gegeten en gezellig bijgekletst. Daarna moest ik me omkleden in 'dress up clothes'. Ik had nog steeds geen idee wat we gingen doen, maar ik heb me maar omgekleed. Vlak voordat Vikki, my dad en ik weggingen lieten ze me zien wat we gingen doen. Ze hadden tickets gekocht voor een NBA Basketball game. Dit soort wedstrijden zijn ontzettend bekend in Amerika en is dus ook zeker een hele mooie ervaring. Vikki en ik kregen het even benauwd toen we omhoog keken en ons realiseerden dat we letterlijk op de allerhoogste rij zaten. Daar liepen we dan met onze handen vol een steile trap op. Gelukkig was het een hele leuke wedstrijd en ik was weer een mooie ervaring rijker.
In mijn vorige blog had ik al verteld over rally en dat ik doorging naar state rally. Ondertussen is state rally ook voorbij. Midden in de nacht vertrokken we met de schoolbus naar Baton Rouge om daar om 8 uur aanwezig te kunnen zijn. Rond 12 uur had iedereen zijn toets gemaakt en konden we weer terug naar huis. Als amerikaan zijnde moeten we natuurlijk nog even bij de McDonald's eten. Een paar dagen later hoorden we alleen wie er in de top drie stonden, helaas heb ik de top drie niet gehaald.
Een van de allerleukste ervaringen hier in Amerika was zonder twijfel Prom. Voor degene die niet weten wat dit is, dit is een soort het amerikaanse gala. Ik ging samen met drie vriendinnen: Luisa, Destiny and Kayla. Rond 10 uur in de ochtend zaten we al in de nail salon om onze nagels even op te knappen. Een tijdje later gingen we met z'n vieren naar Destiny's huis om ons haar en make-up te doen. Abigail and Tori waren hier ook om ons te helpen. Het was een hele gezellige middag met de meiden die ik absoluut niet meer zal vergeten. Nadat we er alle vier klaar voor waren was het tijd om foto's te maken. Na een lange fotoshoot hadden we het daar ook wel weer mee gehad. In Amerika is het een traditie om uit te eten voordat je naar prom gaat. Wij hebben gezellig bij Johnny Carino's gegeten, wat een heel lekker italiaans restaurant is. Na deze lange dag was het dan toch eindelijk tijd om naar het echte prom te gaan. We hebben gezellig de hele avond gedanst en gelachen, zeker een avond om met een gelukkig gevoel op terug te kijken.
Ook hebben we een tijdje terug triple A day gehad. Op deze dag zitten alle leerlingen een aantal uur in the auditorium waar awards aan leerlingen worden uitgereikt. Onverwachts kreeg ik ook wat awards. Als ik het met goed herinner waren dat de AP government achievement award en de AP calculus academic award. Daarbij werd ik ook nog een keer extra bedankt voor het meedoen aan rally.
De rest van de schooldag mochten alle leerlingen die een award hadden gekregen naar het football field. De rest van de school moest helaas binnen blijven. Op het football field kregen we eten en drinken en kon je verschillende activiteiten doen. Erg gezellige schooldag.
Met mijn gezin ben ik twee weekenden gaan kamperen. Kamperen in de bossen van Louisiana is toch wel een stukje uitdagender dan kamperen op een camping in Frankrijk. Het was wel ontzettend gezellig om nog even wat tijd met mijn gezin door te brengen voordat ik weer naar huis ga.
Afgelopen week was het mijn verjaardag. Helaas had ik een toets van 3,5 uur op school, dus daar ging alweer een groot deel van de dag aan voorbij. 'S avonds heb ik een typisch amerikaanse taart van mijn gastgezin gekregen en hebben ze mij mee uiteten genomen.Ook heb ik een hele mooie ketting gekregen. Deze dag liet mij ook weer even inzien dat ik echt een deel ben van de familie. Ik kreeg kaarten van mijn gezin, ook van andere familieleden, waarin ontzettend lieve dingen stonden. Ook kreeg ik telefoontjes van familie hier die mij even snel wilden spreken. Voordat ik het vergeet wil ik iedereen die mij een kaartje vanuit Nederland heeft gestuurd ook even bedanken. Als ik binnenkort tijd heb zal ik iedereen persoonlijk een mailtje sturen, maar dat kan ik helaas niet beloven.
Gister was dan eindelijk de dag waar alle seniors al jaren lang naar uitkeken. Graduation! Dit was een dag waar ik zelf ook heel erg naar uitkeek. Helaas mocht ik zelf niet meelopen, maar dat was absoluut geen reden om er niet alsnog naar toe te gaan. Het was ontzettend leuk om iedereen zo blij te zien. Iedereen liep vol trots in cap & gown om een diploma in ontvangst te nemen. Gelukkig heb ik daarna nog even wat vrienden een knuffel kunnen geven, want die zal ik waarschijnlijk niet meer zien.
Op school heb ik nu ook niet veel meer te doen. Alle seniors zijn al een week weg, waardoor de helft van mijn klassen weg zijn. Ik heb alle vakken, op een na, afgesloten. Donderdag heb ik ook mijn laatste dag en zal ik afscheid moeten gaan nemen van mijn vrienden. Zal niet een hele leuke dag worden, maar het zat er helaas al een tijdje aan te komen.
Over twee weekjes sta ik weer op Nederlandse bodem en zie ik jullie allemaal weer. Dit jaar is echt veel te snel voorbij gevlogen en ik zie er ook flink tegenop om hier afscheid te nemen. Ik ben nooit goed geweest in afscheid nemen en al helemaal niet als ik geen idee heb wanneer ik iedereen weer zie. Met name mijn Amerikaanse gezin betekend ontzettend veel voor me, en het zal niet makkelijk worden om die hier achter te laten. Dit neemt niet weg dat ik heel veel zin heb om al mijn familie en vrienden in Nederland weer te zien.
I'll see y'all soon,
Sabine
Alweer een hele lange tijd terug dat ik voor het laatst mijn blog heb geschreven, maar hier toch nog even snel een update. De vorige keer schreef ik over mijn reis naar Florida, en ondertussen zijn er alweer een hoop andere dingen gebeurd. Het leuke is dat ik nu niet alleen na hoef te denken over wat ik ook alweer had gedaan, maar ook over hoe ik ook alweer goed Nederlands praat.
Ik geloof dat ik vrij snel na mijn trip naar Florida al een early birthday present kreeg. Met het hele gezin reden we naar New Orleans, en ik had geen idee wat we daar gingen doen. Die avond kwamen we aan bij mijn broer, waar we gingen overnachten. De volgende dag zijn we heel even met z'n alle erop uit gegaan. We hebben lekker ergens wat gegeten en gezellig bijgekletst. Daarna moest ik me omkleden in 'dress up clothes'. Ik had nog steeds geen idee wat we gingen doen, maar ik heb me maar omgekleed. Vlak voordat Vikki, my dad en ik weggingen lieten ze me zien wat we gingen doen. Ze hadden tickets gekocht voor een NBA Basketball game. Dit soort wedstrijden zijn ontzettend bekend in Amerika en is dus ook zeker een hele mooie ervaring. Vikki en ik kregen het even benauwd toen we omhoog keken en ons realiseerden dat we letterlijk op de allerhoogste rij zaten. Daar liepen we dan met onze handen vol een steile trap op. Gelukkig was het een hele leuke wedstrijd en ik was weer een mooie ervaring rijker.
In mijn vorige blog had ik al verteld over rally en dat ik doorging naar state rally. Ondertussen is state rally ook voorbij. Midden in de nacht vertrokken we met de schoolbus naar Baton Rouge om daar om 8 uur aanwezig te kunnen zijn. Rond 12 uur had iedereen zijn toets gemaakt en konden we weer terug naar huis. Als amerikaan zijnde moeten we natuurlijk nog even bij de McDonald's eten. Een paar dagen later hoorden we alleen wie er in de top drie stonden, helaas heb ik de top drie niet gehaald.
Een van de allerleukste ervaringen hier in Amerika was zonder twijfel Prom. Voor degene die niet weten wat dit is, dit is een soort het amerikaanse gala. Ik ging samen met drie vriendinnen: Luisa, Destiny and Kayla. Rond 10 uur in de ochtend zaten we al in de nail salon om onze nagels even op te knappen. Een tijdje later gingen we met z'n vieren naar Destiny's huis om ons haar en make-up te doen. Abigail and Tori waren hier ook om ons te helpen. Het was een hele gezellige middag met de meiden die ik absoluut niet meer zal vergeten. Nadat we er alle vier klaar voor waren was het tijd om foto's te maken. Na een lange fotoshoot hadden we het daar ook wel weer mee gehad. In Amerika is het een traditie om uit te eten voordat je naar prom gaat. Wij hebben gezellig bij Johnny Carino's gegeten, wat een heel lekker italiaans restaurant is. Na deze lange dag was het dan toch eindelijk tijd om naar het echte prom te gaan. We hebben gezellig de hele avond gedanst en gelachen, zeker een avond om met een gelukkig gevoel op terug te kijken.
Ook hebben we een tijdje terug triple A day gehad. Op deze dag zitten alle leerlingen een aantal uur in the auditorium waar awards aan leerlingen worden uitgereikt. Onverwachts kreeg ik ook wat awards. Als ik het met goed herinner waren dat de AP government achievement award en de AP calculus academic award. Daarbij werd ik ook nog een keer extra bedankt voor het meedoen aan rally.
De rest van de schooldag mochten alle leerlingen die een award hadden gekregen naar het football field. De rest van de school moest helaas binnen blijven. Op het football field kregen we eten en drinken en kon je verschillende activiteiten doen. Erg gezellige schooldag.
Met mijn gezin ben ik twee weekenden gaan kamperen. Kamperen in de bossen van Louisiana is toch wel een stukje uitdagender dan kamperen op een camping in Frankrijk. Het was wel ontzettend gezellig om nog even wat tijd met mijn gezin door te brengen voordat ik weer naar huis ga.
Afgelopen week was het mijn verjaardag. Helaas had ik een toets van 3,5 uur op school, dus daar ging alweer een groot deel van de dag aan voorbij. 'S avonds heb ik een typisch amerikaanse taart van mijn gastgezin gekregen en hebben ze mij mee uiteten genomen.Ook heb ik een hele mooie ketting gekregen. Deze dag liet mij ook weer even inzien dat ik echt een deel ben van de familie. Ik kreeg kaarten van mijn gezin, ook van andere familieleden, waarin ontzettend lieve dingen stonden. Ook kreeg ik telefoontjes van familie hier die mij even snel wilden spreken. Voordat ik het vergeet wil ik iedereen die mij een kaartje vanuit Nederland heeft gestuurd ook even bedanken. Als ik binnenkort tijd heb zal ik iedereen persoonlijk een mailtje sturen, maar dat kan ik helaas niet beloven.
Gister was dan eindelijk de dag waar alle seniors al jaren lang naar uitkeken. Graduation! Dit was een dag waar ik zelf ook heel erg naar uitkeek. Helaas mocht ik zelf niet meelopen, maar dat was absoluut geen reden om er niet alsnog naar toe te gaan. Het was ontzettend leuk om iedereen zo blij te zien. Iedereen liep vol trots in cap & gown om een diploma in ontvangst te nemen. Gelukkig heb ik daarna nog even wat vrienden een knuffel kunnen geven, want die zal ik waarschijnlijk niet meer zien.
Op school heb ik nu ook niet veel meer te doen. Alle seniors zijn al een week weg, waardoor de helft van mijn klassen weg zijn. Ik heb alle vakken, op een na, afgesloten. Donderdag heb ik ook mijn laatste dag en zal ik afscheid moeten gaan nemen van mijn vrienden. Zal niet een hele leuke dag worden, maar het zat er helaas al een tijdje aan te komen.
Over twee weekjes sta ik weer op Nederlandse bodem en zie ik jullie allemaal weer. Dit jaar is echt veel te snel voorbij gevlogen en ik zie er ook flink tegenop om hier afscheid te nemen. Ik ben nooit goed geweest in afscheid nemen en al helemaal niet als ik geen idee heb wanneer ik iedereen weer zie. Met name mijn Amerikaanse gezin betekend ontzettend veel voor me, en het zal niet makkelijk worden om die hier achter te laten. Dit neemt niet weg dat ik heel veel zin heb om al mijn familie en vrienden in Nederland weer te zien.
I'll see y'all soon,
Sabine
-
18 Mei 2014 - 10:32
Sandra Staal:
Lieve Sabine, mooie blog! Je hebt ontzettende leuke niet te vergeten belevenissen meegemaakt.
Ik kijk ernaar uit om je over twee weken weer te kunnen knuffelen.
Hele fijne weken nog en tot gauw! <3 -
18 Mei 2014 - 17:17
Marianne:
Leuk om te lezen. En brengt bij mij ook weer heel wat herinneringen boven. Ik lees alleen niets over je promdate......... sorry zit je nu een beetje te plagen. Het is zeker een jaar wat je nooit vergeet. Gr gr.marianne -
18 Mei 2014 - 23:08
Irma:
Lieve Sabine,
Leuk om je blog weer te lezen!
Je hebt het zo naar je zin....en zoveel ervaringen meegemaakt en mensen leren kennen.
Zo goed dat het inmiddels ook familie en goede vrienden van je zijn geworden. Ik kan mij voorstellen dat je afscheid moeilijk zal zijn. Gelukkig komt Vicky binnenkort naar Nederland.
Voor jou leuk om jouw omgeving te laten zien en voor ons ook leuk om kennis met haar te maken.
Wij vinden het natuurlijk heel fijn dat je snel weer naar huis/ Nederland komt.
Geniet er nog even van en tot snel.
Dikke kus van Irma. -
18 Mei 2014 - 23:11
Irma:
Sorrie ik schreef Vicky, maar het is natuurlijk Vikki.
X Irma. -
24 Mei 2014 - 10:17
Oom Edwin:
Hoi Sabine,
leuk verslag ik ben weer helemaal bij top. Weet jij of ze zo'n jaar in Amerika ook doen voor mensen die bijna 50 zijn ?
Ik kijk er naar uit om je weer te zien in Nederland. Of dat omgekeerd ook zo is betwijfel ik maar dat maakt niet uit.
groetjes en liefs van 1 van je favoriete ooms, Edwin -
02 Augustus 2014 - 13:11
Manon:
Hee Sabine,
Ik vertrek over een week (ook met sts) naar Amerika. Ik kwam er net achter dat ik naar dezelfde school ga als jij ging! Ik ga ook in een gastgezin in Pineville wonen. Zou ik misschien je email mogen hebben om je wat vragen te kunnen stellen? :) -
02 Augustus 2014 - 13:43
Sabine:
Heee manon!
Natuurlijk mag dat! Vraag zoveel als je wilt, mijn email is staalsabine@hotmail.com.
Liefs sabine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
